Sence, biz şimdi neyiz?
Dağınık bir oda düşünün. İçerisinde bir sürü eşya var. ''Her yer, her yerde'' yani. Aradığınız bişey var ve o kalabalıkta onu bulmak istiyorsunuz. Önce göz gezdirirsiniz. Hızlıca bir üstünkörü bakıp hala bulamadıysanız bir kere daha yavaşça bakmaya devam edersiniz. Aradığınız her ne ise ona odaklanır, diğer eşyaları veya onların özelliklerini düşünmez sadece bulmayı istediğinize yoğunlaşırsınız. İhtiyaç, temel düzeyde değilse (beslenme, barınma, boşaltım gb.) göreceli bir konudur ve kişiden kişiye göre tanımı ve önem sırası değişkendir. Bazen sadece kullanmak için, bazen amaca giden yol olduğundan, bazen de gerçekten ihtiyaç olduğundan bişeyler arıyoruz. Bu bir yemek de olabilir, bir mevki de, kişi de... İnsan kendine öncelikle neye ihtiyacı olduğunu soruyor. İhtiyacı tespit ettikten sonra da gidermek istiyor ve s onsuz bir döngüde, hemen yeni bir ihtiyaç buluyor kendine. Hep yeni elbiseye, arabaya, daha çok paraya ihtiyaç var. Sonsuz kredi çekip, yüz yıl kart borcu